!!! ଡ଼ଃ ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା (ଅଧ୍ୟାପକ, ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ) !!!
ସମୟର ସୁଅରେ ପ୍ରବାହିତ ହୋଇ ମଣିଷ ଜୀବନର ଧାରାରେବି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟି ଚାଲେ । ସେହି ପରିବର୍ତ୍ତନ ମଧ୍ୟରେ ହିଁ ବିକାଶର ଧାରା ବଜାୟ ରହିଥାଏ । ଏକଥା ସତ ଯେ, ବିକାଶ ବଞ୍ଚିବାର ଧାରାକୁ ସହଜ, ସରଳ କରିଥାଏ । କିନ୍ତୁ, ବେଳେ ବେଳେ ସେହି ବିକାଶର ଚକ ତଳେ କିଛି ଆବଶ୍ୟକ ପରଂପରା ବି ଦଳି ଚକଟି ମରିଯାଏ ।ସେହି ବିକାଶ ସହ କିଛି ଲୋକ ଖାପ ଖୁଆଇ ଚଳିଯାନ୍ତି ଆଉ କିଛି ଜୀବଜନ୍ତୁଙ୍କ ଭଳି ବିରଳ ହେଇଯାଆନ୍ତି । ବିକାଶ ନାଁରେ କେବଳ ଯେ ଆମ ଗାଁର ଭୌଗୋଳିକ ମାନଚିତ୍ର ବଦଳିନାହିଁ, ଜୀବନ ଧାରା ଓ ଚଳଣିରେ ବି ଆଶାତୀତ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଚାଲିଛି । ଆଜିର ପିଢି ହୁଏତ ଏଇ ମୋ ମାଟି ଗୁଣପୁରର ପ୍ରକୃତ ରୂପ ଓ ପାରଂପରିକ ଚଳଣୀ ବିଷୟରେ କିଛି କିଛି ନିଜ ଅଜା,ଆଇ,ଜେଜେଙ୍କ ଠାରୁ କାହାଣୀ ପରି ଶୁଣିଥିବେ କିନ୍ତୁ, ଆଜିର ପ୍ରୟାସ ” ଗୁଣପୁରକୁ ଜାଣିବା ” ଆମ ପରବର୍ତ୍ତି ପିଢି ପାଇଁ ଏକ ଇତିହାସ ବହି ପାଲଟିଯିବ । ଦୀର୍ଘ ୨୫ ଦିନ ଧରି ଏହି ପ୍ରୟାସକୁ ସଫଳ କରାଇବା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିଦିନ ଏଇମାଟିର ବିଦ୍ୱାନ ଓ ବିଜ୍ଞ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ନିଜ ନିଜ ଅନୁଭୂତିକୁ ସ୍ମୃତିର ରୁପ ଦେଇ ଏଇ ମାଟିର ଗୁଣ ଗାରିମା ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଆସୁଛନ୍ତି । ବୟସ ଓ ଅନୁଭୂତି ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ମୋ ଲେଖା ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର ।
- ମୋ ଗାଁର ଭୌଗୋଳିକ ସ୍ଥିତି
ଅବିଭକ୍ତ କୋରାପୁଟ ଜିଲ୍ଲାରୁ ପୃଥକ ହୋଇ ୧୯୯୨ ମସିହା ଅକ୍ଟୋବର ୨ ତାରିଖ ଦିନ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଜିଲ୍ଲାର ପରିଚୟ ପାଇଥିଲା ରାୟଗଡା ଜିଲ୍ଲା । ଏହାର ଏକ ମୁଖ୍ୟ ସବ୍ଡିଭିଜନ ହେଉଛି ଆମ ଗୁଣପୁର ।ଭୌଗୋଳିକ ସ୍ଥିତିକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଜଣାଯାଏ ଏହା ୧୯.୦୮°N ୮୩.୮୨°N ରେ ଅବସ୍ଥାପିତ । ୨୦୨୧ ମସିହା ଆଧାର ଜନଗଣନା ଅନୁଯାୟୀ ଗୁଣପୁର ସହର/ତହସିଲ୍ ସମୁଦାୟ ୧୭୮ ଟି ଗ୍ରାମକୁ ନେଇ ଗଠିତ । ଏହାର ସମୁଦାୟ ଜନସଂଖ୍ୟା ୧ ଲକ୍ଷ ୪୨ ହଜାର ୪୨୧ । ୨୦୧୧ ଜନଗଣନା ଅନୁଯାୟୀ ଏହାର ଜନସଂଖ୍ୟା ଥିଲା ୧ ଲକ୍ଷ ୧୪ ହଜାର ୮୫୬ ( ପୁରୁଷ-୫୬ ହଜାର ୨୦୬ ଏବଂ ମହିଳା ୫୮ ହଜାର ୬୫୦ । ୨୦୨୦ ମସିହାର ଜନଗଣନା ( ଆଧାର ) ଅନୁଯାୟୀ ଏହାର ଜନସଂଖ୍ୟା ୧ ଲକ୍ଷ ୩୭ ହଜାର ୮୨୭ । ୨୦୧୮ ମସିହାରୁ ଗୁଣପୁର ଏନ୍ ଏ ସି ରୁ ମ୍ୟୁନିସପାଲିଟିରେ ପରିଣତ ହୋଇଥିଲା । ୨୦୧୧ ମସିହା ଜନଗଣନା ଅନୁଯାୟୀ ଏହାର ଜନସଂଖ୍ୟା ୨୮ ହଜାର ୮୭୦ । ( ପୁରୁଷ-୧୪ ହଜାର ୩୮୨ ଓ ମହିଳା-୧୪ ହଜାର ୪୮୮) । ସମୁଦାୟ ୧୭,୨୩ Sq. Kms. ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ଏହି ଗୁଣପୁର ମ୍ୟୁନିସପାଲିଟିରେ ୧୭ଟି ୱାର୍ଡ ରହିଛି ।ଏହାର ତିନୋଟି ମୂଖ୍ୟ ପ୍ରବେଶ ପଥ ଯଥା- ପାରଳାଖେମୁଣ୍ଡି-ଗୁଣପୁର, ଗୁମୁଡା-ଗୁଣପୁର, ଓ ବାତିଲି-ଗୁଣପୁର ପଥଦେଇ ଗୁଣପୁର ସହର ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କଲାବେଳେ ଜଗତ ଜନନୀ ମା ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ରୂପରେ ସ୍ୱାଗତ ତୋରଣ ସଦୃଶ ତିନୋଟି ବିଖ୍ୟାତ ଓ ପ୍ରତକ୍ଷ୍ୟ ମନ୍ଦିର ଯଥାକ୍ରମେ- ପୁଲୁଗୁମୀ ମା ବନଦୁର୍ଗାଙ୍କ ମନ୍ଦିର, ସେରେମାର ମା ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଦେବୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର ଓ ପେଙ୍ଗୁଡାର ମା ଭୈରବୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର ରେ ପୂଜା ପାଇ ଆମକୁ ସମସ୍ତ ବିପତ୍ତିର ରକ୍ଷାଦାତ୍ରୀ ସାଜିଛନ୍ତି। ସର୍ବଗୁଣାସଂପନ୍ନା, ସର୍ବଜନବିଦିତ ମୋ ପ୍ରିୟ ଗୁଣପୁର । ଏଠାକାର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତା,ଶିକ୍ଷା,ସାହିତ୍ୟ, କଳା, ସଂସ୍କୃତି, ସାଧାରଣ ଚଳଣି, ସହଯୋଗ ମନୋଭାବ, ସମାଜ ସେବା ଇତ୍ୟାଦି ଅନ୍ୟ ସହର ଠାରୁ ନିଆରା । ଶାନ୍ତ ଓ ଭାବମୟ ପରିବେଶରେ ଯିଏ ବି ରହିଛି ସେ ଆଉ କୁଆଡେ ଯିବାକୁ ମନ ବଳାଏନି । ଏଠାକାର ଲୋକଙ୍କ ବ୍ୟବହାର , ଭାତୃଭାବନା ଓ ପରକୁ ଆପଣାଇବାର ଶୈଳୀ ଓ ପରୋପକାର ମନୋଭାବ ହୁଏତ ଆମକୁ ଏଠି ସ୍ଥାୟୀ ବାସିନ୍ଦା କରି ରଖିଛି । ଏ ମାଟିର ଅସରନ୍ତି ଗୁଣ ଗାରିମା ରହିଛି ଯାହାକୁ ସୀମିତ ଲେଖା ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରକାଶ କରିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ।
- ଆମର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତା
ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତାର ସହର ମୋ ଗୁଣପୁର । ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ ସୁଶୋଭିତ ବିଭିନ୍ନ ମନ୍ଦିର । ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ଐତିହାସିକ ବାଲାଜୀ ମନ୍ଦିର ଯେଉଁଠି ଆଜିବି ଜଗତର ନାଥ ଜଗନ୍ନାଥ, ବଳଭଦ୍ର ଓ ମା ସୁଭଦ୍ରା ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି ।ଏହାର ଠିକ୍ ପୂର୍ବରେ ନୂତନ ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ଅବସ୍ଥାପିତ । ଜଗତ୍ଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ଶଙ୍କରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଓ ପୁରୀ ମହାରାଜ ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଦିବ୍ୟସିଂହ ଦେବଙ୍କ କରକମଳରେ ୧୯୯୬ ମସିହାରେ ଏହା ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୋଇଥିଲା । ପଶ୍ଚିମରେ ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଉମାରାମ ଲିଙ୍ଗେଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର( ବାଘୁଆ ଦେଉଳ ) ରହିଅଛି ।ଏହା ଅତି ପ୍ରାଚୀନ ମନ୍ଦିର ଅଟେ । ଦକ୍ଷିଣ ଦିଗରେ ଶେଫ ।ଳି ପାହାଡରେ ପ୍ରଭୁ ରାମେଶ୍ୱର ନିତ୍ୟ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି । ଏହା ୧୯୯୩ ମସିହାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୋଇଥିଲା ।ଉତ୍ତର ଦିଗରେ ଅଦୈତ୍ୟ ବେଦାନ୍ତ ଆଶ୍ରମ ଯାହା ୧୯୯୨ ମସିହାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୋଇଥିଲା । ଏକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପରିବେଶ ମଧ୍ୟରେ ଜଗତ୍ଗୁରୁ ଶଙ୍କରାଚାର୍ଯ୍ୟ, ବିଷ୍ଣୁ ଭଗବାନ ଓ ମାତା ଗାୟତ୍ରୀ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି ।ଏହାର ପାର୍ଶ୍ୱରେ ୨୦୦୨ ମସିହାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଛି ଦ୍ୱାଦଶ ଜ୍ୟୋତିର୍ଲିଙ୍ଗ ମନ୍ଦିର । ଅନାଥ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଓ ବନବାସୀ ଏହି ଆଶ୍ରମରେ ରହି ଆବାସିକ ଜୀବନ ଯାପନ କରି ନିତ୍ୟ ରାମାୟଣ, ମହାଭାରତ, ଗୀତା, ବେଦ, ବେଦାନ୍ତ ଓ କର୍ମକାଣ୍ଡ ଶିକ୍ଷା ଅର୍ଜନ କରୁଛନ୍ତି । ଏହା ବ୍ୟତିତ ପ୍ରତିଟି ସାହିରେ ରହିଥିବା ବିଭିନ୍ନ ଛୋଟ ବଡ ମନ୍ଦିର ଓ ଭକ୍ତଙ୍କ ସମାଗମ ଆମ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତାର ପରିଚୟ ଦିଏ । ଆମର ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀ ପାର୍ବଣ ଋତୁରେ ଭକ୍ତିମୟ ହୋଇଉଠେ ଆମ ମାଟି । ଘରେ ଘରେ, ସାହି ସାହିରେ ପାଳିତ ହୁଏ ପ୍ରତିଟି ପୂଜା, ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀ । ଏହି ଅନ୍ତରାଳରେ ରହିଥାଏ କେତୋଟି ନିହିତ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଅନ୍ତରାଳରେ ରହିଥାଏ ମାନବିକ ଐକ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା, ଅନ୍ୟାୟ ଅନିତି ଅଧର୍ମ ପ୍ରତି ଭୟ, ଭାଗବତ ପ୍ରାପ୍ତି ପାଇଁ ଅଭିଳାଷ । କର୍ମକ୍ଲାନ୍ତିକୁ ଦୂର କରିବା, ଅବସର ସମୟକୁ ସୁଖମୟ କରିବା, ପାରମ୍ପରିକ ଚଳଣିକୁ ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧିରଖିବା ଇତ୍ୟାଦି ଏହି ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀର ମୁଖ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଓ ଆଭିମୁଖ୍ୟ । ସବୁ ଧର୍ମକୁ ସମ୍ମାନ ଦେଇ ଭାଇଚାରାର ପରିଚୟ ଦିଏ ଆମରି ପ୍ରତିଟି ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟ । ପୂଜା ଓ ପର୍ବପର୍ବାଣୀର ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ବିଘ୍ନରାଜ ଗଣେଶଙ୍କ ପୂଜାରୁ । ବାଉରୀ ସାହି ପୂଜା ଓ ବାକିଟି ସାହିର ପୂଜା ମଧ୍ୟରେ ସବୁବେଳେ ପ୍ରତିଯୋଗିତା ହୁଏ । ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଆକୃତ୍ତିର ମୂର୍ତ୍ତି, କଳାକୃତ୍ତି, ଆଲୋକ ସଜ୍ଜା , ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗ ତୋରଣ ଓ କଳାକୁଞ୍ଜ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନମୋହୁଥାଏ । ଆମ ଢେପ ସାହିର ଗଜଲକ୍ଷ୍ମୀ ପୂଜା, ବଳରାମ ନଗରର ମା କାଳୀଙ୍କ ପୂଜା, ମରାଠିଗୁଡାର ଗଜଲକ୍ଷ୍ମୀ ପୂଜା, ପି ଏଚ ଡି ଅଫିସର ବିଶ୍ୱକର୍ମା ପୂଜା ଆମ ମାଟିର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତାର ଅନ୍ୟ ଏକ ନିଦର୍ଶନ । ଏହି ସମୟରେ ନିଜ ନିଜ ଅନୁଷ୍ଠାନର ପୂଜାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେବା ପାଇଁ ପିଲାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ଆନନ୍ଦ ଓ ଉତ୍ସାହ ଦେଖାଦେଇଥାଏ । ଏହାପରେ ଦଶହରା ପୂଜା ଆସିଥାଏ । ହାତ ଗଣତି ୨ /୪ ଟି ସାହିରେ ହିଁ ପୂଜା ପାଇଥାନ୍ତି ମା ଦୁର୍ଗା । ପ୍ରତି ବର୍ଷ ସ୍ଥାନୀୟ ବିଦ୍ୟୁତ ବିଭାଗରେ ପାରମ୍ପରିକ ସାଜସଜ୍ଜାରେ ପୂଜା ପାଇଥାନ୍ତି ମାଁ । ଡେରା ସାହିର ଦଶହରା ମେଢ଼ ସାଙ୍ଗକୁ ଅପେରା ପାର୍ବଣ କୁ ଆହୁରି ଭକ୍ତିମୟ କରୁଥିଲା।ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ବ୍ୟବଧାନରେ ବାଉରୀ ସାହି ପୂଜା କମିଟି ଓ ଗାନ୍ଧୀ ନଗର ପୂଜା କମିଟିର ପୂଜା ମଣ୍ଡପ ସାଙ୍ଗକୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପାର୍ଶ୍ୱ ମୂର୍ତ୍ତି ଓ କଳାକୁଞ୍ଜ ଭକ୍ତଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିଥାଏ । ପ୍ରତିଟି ପୂଜା ବିସର୍ଜନ ପରେ କମିଟି ଦ୍ୱାରା ଅୟୋଜିତ ହୁଏ ପ୍ରସାଦ ସେବନ । ଜାତି ଧର୍ମ ଗୋଷ୍ଠି ନିର୍ବିଶେଷରେ ସମସ୍ତେ ମିଳିମିଶି ପ୍ରସାଦ ସେବନ କରିବାର ମଜାହିଁ ଆମ ଗାଁର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ରତା । କାର୍ତ୍ତିକ ମାସରେ ପ୍ରତିଟି ସାହିରେ ଲାଗିଥାଏ ଅଷ୍ଟପ୍ରହର । ଭୋର ଭୋର ରୁ ମାଆ,ମାଉସୀ ମାନଙ୍କ ପ୍ରତିଟି ମନ୍ଦିର ଦର୍ଶନର ବ୍ୟସ୍ତତା ଓ ଆତୁରତା ସେମାନଙ୍କ ବୟସକୁ ପଛରେ ପକାଇ ଦେଇଥାଏ । ହରେ କୃଷ୍ଣ ମହାମନ୍ତ୍ରରେ ପବିତ୍ର ହେଉଥାଏ ମନ ଓ ଆତ୍ମା । ହୋଲିର ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗ।ୟିତ ହୋଇଉଠିଥାଏ ଆମ ବଂଶଧାରା । କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ଡଙ୍ଗାଭସା କଟକ ବାଲିଯାତ୍ରା ଆଉ ଦୀପାବଳିର ବାଣଫୁଟାର ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଦେଶସୀମାରେ ଲାଗିଥିବା ଯୁଦ୍ଧର ଭ୍ରମ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାଏ ।ମନେ ପଡେ ସେହି ରାତି, ରାତି ଅଧରେ, ଶୋଇବା ସମୟରେ ହଠାତ ବାଜା ବାଜଣା ଶବ୍ଦରେ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ, ଆଖି ମଳି ମଳି ବିରକ୍ତରେ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଦେଖେତ, ଆଖି ଆଗରେ ଶ୍ରୀରାମ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, ହନୁମାନ ତଥା ଅନେକ ଦେବାଦେବୀଙ୍କ ଚଳନ୍ତି ରୂପ। କୁଆଡେ ଉଭେଇଯାଏ ବିରକ୍ତି ଭାବ। ମନକୁ ପୁଲକିତ କରିଦିଏ ସେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଓ କୌତୁହଳ ପରିବେଶ। ଆଉ ଘର ଭିତରକୁ ପଶିବାକୁ ଇଛା ହୁଏନା। ତାହାଥିଲା ମାଆ ଠାକୁରାଣୀଙ୍କ ପର୍ବରେ ଆମ ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା ଆୟୋଜିତ ବେଶ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ। ଏବେ ଆସୁଛି ମାଁଙ୍କ ପୂଜା। ଅଶି ଦଶକରେ ଆମ ସାହିରେ ବହୁ ଆଡ଼ମ୍ବରରେ ପାଳିତ ହେଉଥାଏ ମାଁଙ୍କ ଦଶହାରା ପୂଜା, ସେତେବେଳେ ଆମେ ନିଜେ ଗାତ ଖୋଲିବା, ଖୁଣ୍ଟି ପୋତିବାଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ନିଜେ କରୁଥିଲୁ, ରାତି ରାତି ଅନିଦ୍ରା ରହି ମଣ୍ଡପ ପ୍ରସ୍ତୁତିରେ ଲାଗୁଥିଲୁ। ଆଉ ଏବେ କିନ୍ତୁ ତାହା ଦେଖା ଯାଉନି, ସବୁଥିରେ ଭଡାଟିଆ ଶ୍ରମିକଙ୍କୁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଛି।ଦେଖାଯାଉଅନାହିଁ ସେହି ଦାଶକାଠିଆ। ମାସ ମାସ ଧରି ଆମ ଆମ ସାହିରେ ଉଭୟ ଗାୟକ ଓ ପାଳିଆ ରହି ସାହି ସାହି ବୁଲି ଓଡ଼ିଆର ଲୋକକଳା ଓ ସଙ୍ଗୀତର ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ । ଏହି ଅବସରରେ ବାକିଟି ସାହି, କଟିକା ସାହି ଓ ବାଉରୀ ସାହିର ଲାଠିକ୍ରିଡା କୌଶଳ ( ବାଣାବାଡି) ପ୍ରଦର୍ଶନ ପ୍ରାଚୀନ ପାଇକ ସଂସ୍କୃତିର ପରିଚୟ ଦେଇଥାଏ । ଶ୍ରାବଣ ମାସର ବୋଲବୋମ ଦିକ୍ଷା ହେଉକି, କାର୍ତ୍ତିକ ମାସର ସ୍ୱାମୀ ଆୟାପାଙ୍କ ଦିକ୍ଷା, ଦିକ୍ଷାଧାରୀଙ୍କ ଏକାଗ୍ରତା ଓ ପୂଜାର୍ଚ୍ଚନା ଏକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାଏ ।ବିଶେଷ କରି ପୌଷ ମାସରେ ସ୍ଥାନୀୟ ତେଲୁଗୁ ସଂପ୍ରଦାୟର ଭୋଗି ଓ ମକର ସଂକ୍ରାନ୍ତିରେ ତେଲୁଗୁ ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କ ନୂତନ ବସ୍ତ୍ର ସାଙ୍ଗ କୁ ମା, ମାଉସୀଙ୍କ ବିଭିନ୍ନ ଅଳଙ୍କାରରେ ସଜ୍ଜିତ ହେବା, ଛୋଟ ଛୋଟ ପିଲାଙ୍କ ରିକସାରେ ଗାଁ ବୁଲିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ମଜା ଲାଗେ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମାବଲମ୍ୱୀ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ବଡଦିନରେ ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଆମକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ଆମ ଭାଇଚାରାର ଆଉ ଏକ ନିଦର୍ଶନ ଅଟେ ।
- ଆମର ଶିକ୍ଷା
ଶିକ୍ଷା ମାନବୀୟ ଜୀବନର ପୂର୍ଣ୍ଣତା ପ୍ରତୀକ । ” ଶିକ୍ଷା ତୁ ସର୍ବଦା ଧାର୍ୟା ପୂର୍ଣ୍ଣତ୍ୱସାଧିକା ମତା ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନେ ଧନ୍ୟା ଚାଧ୍ୟାତ୍ମବସ୍ତୁଭିତିକା” ଅର୍ଥାତ୍ ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ ନିମନ୍ତେ ଶିକ୍ଷା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ, କାରଣ ଏହାଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟ ବସ୍ତୁବାଦ ମଧ୍ୟରେ ଥାଇ ଆଧ୍ୟାତ୍ମତତ୍ତ୍ୱ ଦ୍ୱାରା ପୂର୍ଣ୍ଣତାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଶିକ୍ଷାର ଅର୍ଥ ଓ ସଂଜ୍ଞା ନିରୂପଣ କରିବା ଯେତେ କଷ୍ଟ ତାର ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ବୁଝିବା ମଧ୍ୟ ସେତେ ସହଜ ନୁହେଁ । ସମୟ ଓ ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଯାୟୀ ଏହା ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ହୋଇଥାଏ । ପ୍ରାଚୀନ ଗ୍ରନ୍ଥ ବେଦରେ ଏହାକୁ ଅମରତ୍ୱର ଅମୃତ କୁହାଯାଉଥିବା ସ୍ଥଳେ ସଂପ୍ରତି ଶିକ୍ଷାଲାଭ ବା ବିଦ୍ୟା ଅଧ୍ୟୟନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କୌଣସି ବୃତ୍ତି ବା ଧନ୍ଦା ପାଇବା ଯୋଗ୍ୟତା ହାସଲ ମଧ୍ୟରେ ସୀମିତ ।ଭାରତ ମାନଚିତ୍ରରେ ଏଇ ମାଟିର ଶିକ୍ଷା,ଶିକ୍ଷକ ଓ ଶିକ୍ଷାର୍ଥୀ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ସ୍ଥାନିତ ହୋଇଛି । ସର୍ବପୁରାତନ ଶତାୟୂ ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟ, ସେଣ୍ଟ ପାଉଲ ମଧ୍ୟ ଇଂରାଜୀ ବିଦ୍ୟାଳୟ, ଏକ୍ସ ବୋର୍ଡ ବିଦ୍ୟାଳୟ, ଶ୍ରୀ ଅରବିନ୍ଦ ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ବିଦ୍ୟାଳୟ ର ଅନେକ ଶିକ୍ଷକଙ୍କ ଆଦର୍ଶ ଶିକ୍ଷାଦାନରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ ଆଜି ଏଇ ମାଟିର ସନ୍ତାନ ଆଦର୍ଶ ଶିକ୍ଷାର୍ଥୀ ରୁପେ ସ୍ୱର୍ଗତ କମ୍ରେଡ ନାଗଭୂଷଣ ପଟ୍ଟନାୟକ, ପଣ୍ଡିତ ଶିରୋମଣି ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ସ୍ୱର୍ଗତ ରଘୁନାଥ ପାଣିଗ୍ରାହୀ, ସଦଗୁରୁ ସ୍ୱର୍ଗତ ଅର୍ଜୁନ ଗମାଙ୍ଗ, ସ୍ୱର୍ଗତ ପାପାନା ମୁଟ୍ଟିକା, ସ୍ୱର୍ଗତ ରମେଶ ଚନ୍ଦ୍ର ରଥ, ଡ଼ଃ ଗିରୀଧାରୀ ଗମାଙ୍ଗ,ଡ଼ଃ ରାମନାଥ ପାଣିଗ୍ରାହୀ, ଡ଼ଃ ତ୍ରିନାଥ ରାଜୁଗୁରୁ, ଶ୍ରୀ ଦେବରାଜ ମିଶ୍ର, ଡ: ଶଶିଭୁଷଣ ପାଢି, ଶ୍ରୀ ବାଳକୃଷ୍ଣ ମିଶ୍ର, ଡ଼ଃ ଚନ୍ଦ୍ରଧ୍ୱଜ ପଣ୍ଡା, ଡ଼ଃ ସତ୍ୟପ୍ରକାଶ ପଣ୍ଡା, ଡ଼ଃ ସତ୍ୟନାରାୟଣ ରଥ ,ଶ୍ରୀ ବିଜୟ କୁମାର ପଟ୍ଟନାୟକ, ଶ୍ରୀ ଅଭିଳାଷ ନାୟକ ଇତ୍ୟାଦି ଭାରତ ତଥା ବିଶ୍ୱରେ ଗୁଣପୁରର ନାମ ଓ ଖ୍ୟାତିକୁ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ଅକ୍ଷରରେ ଲିପିବଦ୍ଧ କରିପାରିଛନ୍ତି ।ସ୍ୱର୍ଗତ ବ୍ରଜାନନ୍ଦ ବେହେରା, ସ୍ୱର୍ଗତ ଅଗାଧୁ ଶତପଥୀ, ସ୍ୱର୍ଗତ ବୈଦ୍ୟନାଥ ରଥ, ସ୍ୱର୍ଗତ ଗଙ୍ଗ।ଧର ଦାଶ, ଶ୍ରୀ ସନ୍ତୋଷ କୁମାର ମିଶ୍ର, ଶ୍ରୀ ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ରଥ, ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ରଥ, ଶ୍ରୀ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ବେହେରା, ଶ୍ରୀ ସିମାଦ୍ରୀ ସାହୁ, ଶ୍ରୀ ତାରିଣୀ ଚରଣ ରଥ, ଶ୍ରୀ ଅନନ୍ତ ପଦ୍ମନାଭ ଦାଶଙ୍କ ଭଳି ଅନେକ ଶିକ୍ଷକ ଗୁଣପୁର ଶିକ୍ଷାବିକାଶ ରଥର ସାରଥୀ ସାଜି ମାର୍ଗ ଦର୍ଶନ ଦେଇଆସୁଥିଲେ । ସ୍ଵର୍ଗତ ଏସ ଏନ ସାହୁକାରଙ୍କ ବୈଷୟୀକ ଅନୁଷ୍ଠାନର ସ୍ମୃତି ଆଜିବି ସାହୁକାର ଚେମ୍ବରର କାନ୍ଥ ରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ। ସମୟ ଓ ଆବଶ୍ୟକତାର ପରିବର୍ତ୍ତନର ତାଳେ ତାଳେ ଆଜି ଆମ ଏଇ ସହରରର ଅନେକ ଇଂରାଜୀ ମାଧ୍ୟମ ବିଦ୍ୟାଳୟ, ବେସରକାରୀ ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟ, ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ,ଅନେକ ଆବାସିକ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ପିଲାମାନେ ଅଧ୍ୟୟନ କରି ଯୁଗପୋଯୋଗୀ ଶିକ୍ଷା ହାସଲ କରିପାରୁଛନ୍ତି । ୧୯୭୩ ମସିହାରେ ସ୍ଥାପିତ ଗୁଣପୁର ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ଶ୍ରୀ ଏମ୍ ସୂର୍ଯ୍ୟନାରାୟଣଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଡ: ବାମଦେବ ମିଶ୍ରଙ୍କ ପରି ଆଦର୍ଶ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ମାନଙ୍କ ଦକ୍ଷ ପ୍ରଶାସନ ଯୋଗୁଁ ସାରା ଓଡିଶାରେ ଏକ ଆଦର୍ଶ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ପାଇ ଆସୁଅଛି । ଆଜି ଏଇ ମାଟିର ଗର୍ବ ଓ ଗୌରବ ସ୍ୱରୁପ ତିନି ତିନୋଟି ଯାନ୍ତ୍ରୀକ ଓ ବୈଷୟିକ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ (GIET,GICMS,BITS) ଗୁଣାତ୍ମକ ଶିକ୍ଷା ଓ ତାଲିମ ପ୍ରଦାନ କରି ଓଡିଶା ତଥା ଓଡିଶା ବାହାରର ଶିକ୍ଷାର୍ଥୀଙ୍କ ପ୍ରଥମ ଚୟନର ଅନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇପାରିଛି ।
- ଆମର ସାହିତ୍ୟ
ସାହିତ୍ୟ କହିଲେ ବୁଝାଯାଏ ଯେ ” ସ ଯୁକ୍ତ ହିତ” । ଅର୍ଥାତ୍ ଯାହା ସମାଜର ହିତ ସାଧନ କରେ, ତାହା ସାହିତ୍ୟ । ସମାଜର ବିକାଶରେ ସାହିତ୍ୟ ସାଧନାର ଭୂମିକା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୁର୍ଣ୍ଣ । ସାହିତ୍ୟ ଯୋଗୁଁ ସମାଜରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଓ ସଂସ୍କାର ଆସିଥାଏ ।ସାହିତ୍ୟ ଯୋଗୁଁ ସମାଜରେ ବିପ୍ଳବ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ।ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ସମାଜର ଦର୍ପଣ ସ୍ୱରୂପ। ସମାଜ ତା ସାହିତ୍ୟ ରୂପକ ଦର୍ପଣରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୁଏ । ଦର୍ପଣରେ ନିଜ ମୁଖ ଦର୍ଶନ କରି ମନୁଷ୍ୟ ଯେପରି ତା’ର ମୁଖଟିକୁ ପରିସ୍କାର କରେ ଓ ସୁରୁଚିସମ୍ପନ୍ନ କରେ, ସମାଜ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ସାହିତ୍ୟରେ ନିଜର ତ୍ରୁଟିଗୁଡିକ ଦର୍ଶନ ସ୍ୱରୂପ ମାର୍ଜିତ କରି ଯତ୍ନବାନ ହୁଏ । ଆମ ମାଟିରେ ସାହିତ୍ୟ ସାଧନାର ମୁଳଦୁଆ ସ୍ୱରୁପ ୧୯୭୪ ମସିହାରେ ସାହିତ୍ୟ ସାଧକ ସ୍ୱର୍ଗତ (ପ୍ର) ସତ୍ୟନାରାୟଣ ରାଜୁଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ବଂଶଧାରା ସାହିତ୍ୟ ସମାଜ । ଏହି ସାହିତ୍ୟ ମନ୍ଦିରରେ ସ୍ୱର୍ଗତ ଗୋବିନ୍ଦ ଖୁଣ୍ଟିଆ, ଅଧ୍ୟାପକ ସ୍ୱର୍ଗତ ଶିବରାମ ପାତ୍ର, ସ୍ୱର୍ଗତ ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ସାହୁ, ସ୍ୱର୍ଗତ ଲିଙ୍ଗ। ବାଉରୀ, ସ୍ୱର୍ଗତ ପ୍ରକାଶ ଚନ୍ଦ୍ର ସାହୁ, ଓ ସ୍ୱର୍ଗତ ନୀରଞ୍ଜନ ସେନାପତୀଙ୍କ ଭଳି ଅନେକ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ସାଧକ ସାଜି ସାହିତ୍ୟର ରୂପରେଖ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥିଲେ । ପର୍ଯ୍ୟାୟ କ୍ରମେ ସ୍ଥାନର ପରିବର୍ତନ ସହ ସଙ୍ଗଠନର ଦାୟୀତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ ଅନେକ ସାହିତ୍ୟିକ । ନିଜ ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳତା ସମୟ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟହ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସାହିତ୍ୟ ଖଟି ଆୟୋଜିତ ହେଉଥିଲା । ବହୁଦିନ ଧରି ସୁପ୍ତ ହୋଇପଡିରହିଥିବା ସମାଜର ପୁନରୁଦ୍ଧାର ନିମନ୍ତେ ୨୦୦୯ ମସିହାରେ ଆମର ଆଲ୍ଟ୍ରୁଜିମ ଗ୍ରୁପ ଅଣ୍ଟାଭିଡିଥିଲା । ଶ୍ରୀ ଉମାଦାସ, ଶ୍ରୀ ଇନ୍ଦ୍ରାକ୍ଷୀ ଦାଶ, ସ୍ୱର୍ଗତ ମିଟୁ ପଣ୍ଡା, ଶ୍ରୀ ଅଶୋକ ମିଶ୍ର, ଶ୍ରୀ ଅଶୋକ ବ୍ରହ୍ମା ଓ ଶ୍ରୀ ବିଶ୍ଵନାଥ ମଣ୍ଡଳଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ତତ୍ତ୍ୱାବଧାନରେ ପୁରୁଣା ଥାୟାରାମା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଆଜିର କୋଠାକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ କରାଯାଇଥିଲା । ଏତଦ୍ ବ୍ୟତିତ ଅନେକ ସାହିତ୍ୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ ସୁସ୍ଥ ସାହିତ୍ୟ ସମାଜ (୧୯୮୮ ମସିହାରୁ), ଉପାନ୍ତ ସାହିତ୍ୟ ପରିଷଦ (୨୦୧୫ ମସିହାରୁ) ଓ ସାହିତ୍ୟ ଘର ( ୨୦୧୬ ମସିହାରୁ) ପରି ଅନେକ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ପାଳନ କରି ନିଜ ସାହିତ୍ୟପ୍ରେମର ପରିଚୟ ଦେଇ ଆସୁଛନ୍ତି । ପ୍ରତିବର୍ଷ ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର ଜୟନ୍ତୀ, ଫକୀର ମୋହନ ଜୟନ୍ତୀ, ରଜ ମୋହତ୍ସବ, ମହାବିଷୁବ ମିଳନ ଅବସରରେ ସ୍ଥାନୀୟ କବି,ଲେଖକଙ୍କ କବିତା ପାଠ ଆମ ସାହିତ୍ୟ ସାଧନାର ଉଦାହରଣ। ୨୦୧୬ ମସିହାରେ ଗୁଣପୁର ନବନିର୍ମାଣ ସମିତିର ସହଭାଗିତାରେ ନୂତନ ସାହିତ୍ୟିକ ଙ୍କୁ ଯୋଡି ବଂଶଧାରା ସାହିତ୍ୟ ସମାଜ ବିବିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ପରିଚାଳନା କରିଆସୁଅଛି । ଆମ ମାଟିର ସାହିତ୍ୟ ସାଧକ ଶ୍ରୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀନୃସିଂହ ରଥଙ୍କ “ଆମ ସହର ଆମ ଗାଁ” ଶ୍ରୀ ସନ୍ତୋଷ କୁମାର ମିଶ୍ର, ଶ୍ରୀ ପ୍ରତାପ ଚନ୍ଦ୍ର ରାୟ ଓ ଶ୍ରୀ ସୁରେଶ ଚନ୍ଦ୍ର ପାଇଟାଳଙ୍କ ସଂପାଦନାରେ ” ଗୁଣଶ୍ରୀ” ଶ୍ରୀ କୈଳାଶ ଚନ୍ଦ୍ର ପାତ୍ରଙ୍କ ” ଟିକି ଟିକି ଫୁଲ”, ସ୍ୱର୍ଗତ ଶିବରାମ ପାତ୍ର ଓ ସ୍ୱର୍ଗତ ଗୋବିନ୍ଦ ଖୁଣ୍ଟିଆଙ୍କ ସଂପାଦନାରେ ବଂଶଧାରା(୧୯୭୪), ଶ୍ରୀ ନୀଳମାଧବ ଦାଶଙ୍କ ” ଜହ୍ନ”, ଶ୍ରୀ ଦୁର୍ଗା ପ୍ରସାଦ ଶତପଥୀଙ୍କ , “କଳିକା ଆମେ”, ଡ: ଇନ୍ଦିରା ଅଧିକାରୀଙ୍କ ସଂପାଦନାରେ ” ବଂଶଧାରା”(୨୦୧୩), ଶ୍ରୀ ରମେଶ ଚନ୍ଦ୍ର ମିଶ୍ରଙ୍କ ସଂପାଦନାରେ” କାବ୍ୟାୟନ”, ଶ୍ରୀ ଅଶ୍ୱୀନୀ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ” ସନ୍ଧ୍ୟା ଦୀପ”, ଶ୍ରୀ ପ୍ରଭାତ ତ୍ରୀପାଠୀଙ୍କ ” ଏଇତ ଜୀବନ”, ଶ୍ରୀମତୀ ସଂଯୁକ୍ତା ତ୍ରୀପାଠୀଙ୍କ ” ଆଶୀର୍ବାଦ”, ଶ୍ରୀ ଆଶୁତୋଷ ବରାଳଙ୍କ ” ମୋ ରଫ ଖାତା”, ସ୍ୱର୍ଗତ ଡମ୍ୱୁରୁଧର ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଅନେକ ପୁସ୍ତକ ମଧ୍ୟରୁ “ସୁପ୍ତଧାରା”, ଶ୍ରୀ ନରସିଂହ ଶତପଥୀଙ୍କ ” ମାମାନୀ”, ଶ୍ରୀ ନରସିଂହ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ “ତାତ୍ତ୍ୱିକ ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ”, ଶ୍ରୀ ସୀମାଞ୍ଚଳ କରଙ୍କ ” ଗୁଣବାସିନୀ” , ଶ୍ରୀ ସୁରେନ୍ଦ୍ର କୁମାର ମଲ୍ଲିକ ଙ୍କ ଅନେକ ପୁସ୍ତକ ମଧ୍ୟରୁ “ବିଯୁକ୍ତ ବଂଶୀ,” ଶ୍ରୀ ଜିତେନ୍ଦ୍ର ଶତପଥୀଙ୍କ ” ପ୍ରୟାସ” ନବୀନ ସଙ୍ଗଠନର’ଯନ୍ତ୍ରଣା’ ଓ କୈଳାଶ ଆଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ‘ ସନ୍ଦେଶ’ ….ଏପରି ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ର, ପତ୍ରିକା ଓ ପୁସ୍ତକ ଗୁଣପୁର ମାଟିର ସାହିତ୍ୟାନୁରାଗର ପରିଚୟ ଦେଇଛି ।
- ଆମର କଳା ଓ ସଂସ୍କୃତି
ମୋ ଗାଁର କଳା ଓ ସଂସ୍କୃତି ବହୁବିଧ ବର୍ଣ୍ଣବିଭାରେ ବିମଣ୍ଡିତ । ଏହି ମାଟିରେ ଜନ୍ମିତ ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କଳା ଓ ସଂସ୍କୃତିରେ ନିଜ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରିଛନ୍ତି । ଆମ ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକକଳା, ଲୋକନୃତ୍ୟ ଓ ଚିତ୍ରକଳା ଆଜି ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ସୁପରିଚିତ । କଳା ଓ କଳାକାର ସହର ଏଇ ମୋ ଗୁଣପୁର । ଅତୀତର “ଉତ୍କଳ କଳାପରିଷଦ” ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଆଜିର “ଗୁଣପୁର କଳାପରିଷଦ” ନିଜର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟରେ ଅନେକ କଳାକାରର ରୁଚିକୁ ଲୋକଲୋଚନକୁ ଆଣିଛି । ସଙ୍ଗିତରେ ପଣ୍ଡିତ ଶିରୋମଣୀ ସ୍ୱର୍ଗତ ରଘୁନାଥ ପାଣିଗ୍ରାହୀ, ଡ଼ଃ ଗିରିଧାରୀ ଗମାଙ୍ଗ , ସ୍ୱର୍ଗତ କୋରା ମହାନ୍ତି, ସ୍ଵର୍ଗତ ବଳରାମ ବାଉରୀ,ସ୍ଵର୍ଗତ ରାଜା ଭାଇ , ନୃତ୍ୟରେ ସ୍ୱର୍ଗତ ଭିମ ମହାନ୍ତି, ଶ୍ରୀ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ବେହେରା, ଚିତ୍ରକଳାରେ ସ୍ୱର୍ଗତ ଲିଙ୍ଗ। ବାଉରୀ, ସ୍ୱର୍ଗତ ପ୍ରକାଶ ବାଉରୀ ଇତ୍ୟାଦି ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ତ୍ୱ ବିଶ୍ୱ ଦରବାରରେ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରିଛନ୍ତି । ପର୍ଯ୍ୟାୟ କ୍ରମେ ସାରେଗାମା ଅର୍କେଷ୍ଟ୍ରା, ଶିବ ଶକ୍ତି ଭଜନ ସମାରୋହ, ,ସଙ୍ଗୀତ ସାଗର ମେଲୋଡି, ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ଭଜନ ସନ୍ଧ୍ୟା, ଏପରି ଅନେକ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ରୂପରେ ଗୁଣପୁରର ଲୁକାୟୀତ ପ୍ରତିଭାକୁ ଲୋକଲୋଚନକୁ ଆଣିବାରେ ପ୍ରୟାସ କରିଛନ୍ତି । ଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ସୁରେନ୍ଦ୍ର ମିଶ୍ର, ଶ୍ରୀ ଗୌରୀ ତ୍ରୀପାଠୀ ଓ ଶ୍ରୀ କୈଳାଶ ଦାଶଙ୍କ କଳାକ୍ଷେତ୍ରରେ ଯେଉଁ ଅବଦାନ ରହିଛି ତାହା ବାସ୍ତବରେ ପ୍ରସଂଶନୀୟ । ପବିତ୍ର ରଥଯାତ୍ରାରେ ୯ ଦିନ ଧରି ଯେଉଁ ଭଜନ ସମାରୋହ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୁଏ ପର୍ଯ୍ୟାୟକ୍ରମେ ଆମ ମାଟିର କଳାକାର ମାନେ ଭଜନ ପରିବେଷଣ କରି ଭକ୍ତଙ୍କ ମନ ମୋହିଥାନ୍ତି । ପ୍ରତିଟି ପୂଜା ଓ ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀରେ ସାହି ସାହିରେ ଆୟୋଜିତ ହୁଏ ନୃତ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ । ଦିନଥିଲା ୧୯୯୯-୨୦୦୦ ମସିହାରେ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ମରାଠିଗୁଡା ଗଜଲକ୍ଷ୍ମୀ ପୂଜାରେ ସାଂସ୍କୃତିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଦାୟିତ୍ୱ ନେଇଥିଲୁ, ନୃତ୍ୟ ଦଳ ମଞ୍ଚରେ ନୃତ୍ୟ ପରିବେଷଣ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନଥିଲେ । ଆଜି କିନ୍ତୁ ପ୍ରତିଟି ସାହିରେ ଏକାଧିକ ନୃତ୍ୟଦଳ ରହିଛନ୍ତି । ଅତୀତରେ ମଞ୍ଚସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ଅନେକ ନାଟକରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ସହ ଅଭିନୟ କରି ଶ୍ରୀ କୈଳାଶ ଦାଶ, ଶ୍ରୀ ବି ଇଶ୍ୱର ରାଓ, ଶ୍ରୀ ନୀଳମାଧବ ପାଢୀ, ଶ୍ରୀ ସନ୍ତୋଷ କୁମାର ମିଶ୍ର , ଶ୍ରୀ ମୀନା ମିଶ୍ର ଇତ୍ୟାଦି କଳାକାର ଗୁଣପୁରର ମଞ୍ଚ କଳାକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କରିଥିଲେ । “ଯାହାକୁ ମୁଁ ଏତେ ଭଲପାଏ” ଚଳଚିତ୍ରରେ ଏ ଗୀତଟିରେ କିଏ ଅଭିନୟ କରିଛନ୍ତି ମୁଁ ଜାଣିନି। କିନ୍ତୁ, ଏ ଗୀତଟି ଯେବେ ବି ମୁଁ ଶୁଣେ, ଆମ ବାଉରୀ ସାହିର ସ୍ୱର୍ଗତ ବଳରାମ ବାଉରୀ ଭାଇନା ମନେ ପଡିଯାଆନ୍ତି। ତାଙ୍କ ସାହିର ଏକ ମଞ୍ଚ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ସେ ଏ ଗୀତଟିକୁ ନିଜେ ଗାଇଥିଲେ ଓ ନାଚିଥିଲେ ମଧ୍ୟ। ବେଲ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ସାଙ୍ଗକୁ ତାଙ୍କ ହିପି କଟିଂ ପ୍ରଦର୍ଶନ ଟିକୁ ଖୁବ ଆକର୍ଷିତ ଥିଲା। କଳା ଓ ମୂର୍ତ୍ତିକାର ହିସାବରେ ଶ୍ରୀ ମାର୍କଣ୍ଡ ବାଉରୀ, ଶ୍ରୀ କମଳାକାନ୍ତ ଖୁଣ୍ଟିଆ, ଶ୍ରୀ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଗୌଡ, ଶ୍ରୀ ଚନ୍ଦ୍ର ମଉଳୀ , ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀନିବାସ ରାଙ୍ଗୁଲି ଓ ଶଙ୍କର ପାତ୍ର ଇଦ୍ୟାଦି ମୂର୍ତ୍ତିକାର ନିଜ ପରକାଷ୍ଠା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଆସୁଛନ୍ତି । ଏହି ମାଟିର ଶ୍ରୀ ଦିଲ୍ଲିପ ଚୌଧୁରୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଓ ଅଭିନିତ ଅନେକ ଆଲବମ୍ ମଧ୍ୟରୁ ” ଏ ମାଳତୀ”, “ଏ ନାନୀ”, “ଚଇତି”, “କୁସୁମାଇ ଲାଙ୍ଗି” ଆମ ଅଞ୍ଚଳର ଆଦିବାସୀ ସଂସ୍କୃତିକୁ ନୃତ୍ୟ ମାଧ୍ୟମରେ ଲୋକଲୋଚନକୁ ଆଣି ପାରିଛି । ବରିଷ୍ଟ କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀ ଶ୍ରୀ ନୀର ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ‘ମାଁ ତୁମେ ଜଗତର ସାହା ଭରସା’ ଆଜିବି ଭଜନ ସମାରୋହର ପ୍ରାରମ୍ଭର ସୂଚନା ଦେଇଥାଏ। କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀ- ଶ୍ରୀମତୀ ଶର୍ମିଳା ସାମନ୍ତରାୟ, ଶ୍ରୀ ଶିବ ଦାସ, ଶ୍ରୀ ସୁରେନ୍ଦ୍ର ମହାନ୍ତି ଓ ଶ୍ରୀ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋତା ଙ୍କ କଣ୍ଠଦାନରେ ରେକଡ଼ିଂ ହୋଇଥିବା ବଂଶଧାରା ବସନ୍ତ ମହୋତ୍ସବର ସଙ୍ଗୀତ ଗୁଣପୁରର ଐତିହ୍ୟ, କଳା ଓ ସଂସ୍କୃତିର ଗୁଣ ଗାନ କରେ। ଯୁବ କଳାକାର ଶକ୍ତିପ୍ରଦ ଦାଶ ଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଓ ସିଦ୍ଧାର୍ଥ ପ୍ରେମ୍ ଙ୍କ ସଂଳାପ ରେ ଅନେକ କ୍ଷୁଦ୍ର ଚଳଚିତ୍ର ମଧ୍ୟରୁ “ଦାୟୀ କିଏ”, “ରାସ୍ତା କଡ଼ର ପ୍ରେମିକ”,”ପ୍ରେମାୟଣ”, “ସଂଗ୍ରାମ ସଚେତନତାର’,”ଆମେ ବି ମଣିଷ” “ଝୁମୁକା” ଇତ୍ୟାଦି ସାମାଜିକ ସଚେତନତାର ବାର୍ତ୍ତା ବହନ କରେ । ସେହିପରି ଗୁଣପୁର ମାଟିର ଅନେକ ଯୁବ କଳାକାରଙ୍କୁ ନେଇ ଆଶୁତୋଷ ସେନାପତୀଙ୍କ ନିଖୁଣ ଅଭିନୟରେ ଓ ସିଦ୍ଧାର୍ଥ ପ୍ରେମ୍ ଦାଶ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା” ସଂଘର୍ଷ”, ” ମୋ ତ୍ରୀରଙ୍ଗ।”, “ଭାଇ ଭଉଣୀ କହ କାହାଣୀ” ଓ ନିକଟ ଅତୀତରେ ମୁକ୍ତିଲାଭ କରିଥିବା ” ଆଇନା” ରୋମାଣ୍ଟିକ ଆଲବମ୍ ଓ ଯୁବ କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀ ଡ଼ଃ ଚନ୍ଦନ ଗନ୍ତାୟତଙ୍କ ୟୁଟ୍ୟୁବ ଚେନାଲରେ ପ୍ରସାରିତ ସଙ୍ଗୀତ ନବକଳାକାରଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ସାଜିପାରିଛି । ସ୍ଥାନୀୟ ବାବୁଲି ନଗରରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହୋଇଥିବା ଗଣନାଟ୍ୟରେ ରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିବା କୋଟେଶ୍ୱର ରାଓ ( କୋଟି ଭାଇ) ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କଳକାରଙ୍କ ନିଖୁଣ ଅଭିନୟକୁ ଲୋକେ ଆଜିବି ଭୁଲିପାରୁନାହାନ୍ତି । ଏହାବ୍ୟତୀତ ନିଜ ବ୍ୟସ୍ତବହୁଳତା ମଧ୍ୟରେ ବି ଅନେକ ସାମାଜିକ ମଂଗଳ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦିତ ହୁଏ। କେସିଂପୁରର ବନ୍ୟା ହେଉ କି ଢେପ ସାହିର ଘର ପୋଡି, ସବୁ ଜାଗାରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଆମର ବିଭିନ୍ନ ସମାଜ ସେବାରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀ କୃତ ବନ୍ଧୁ। କରୋନା ମହାମାରୀର ଦୁଇ ଦୁଇଟି ତାଲା ବନ୍ଦ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ଗରିବ ଲୋକଙ୍କୁ ମାଗଣାରେ ଖାଦ୍ୟ ବଣ୍ଟନ ମଧ୍ୟ ଆମ ଗୁଣପୁରର ମାନବିକତାର ପରିଚୟ ଦିଏ। ଏ ମାଟିର , ଏ ସମସ୍ତ ବିଭବରେ ( କଳା, ସାହିତ୍ୟ, ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତା ଓ ସମାଜ ସେବା) ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଓ ପରୋକ୍ଷ ରେ ମୋର ସହଭାଗିତା ପାଇ ମୁ ନିଜକୁ ଗର୍ବିତ ଓ ଭାଗ୍ୟବାନ ମନେକରେ । ଏହି ମାଟିର କଳା, ସାହିତ୍ୟ, କ୍ରିଡା, ସଂସ୍କୃତିର ପରିଚୟକୁ ବିଶ୍ୱ ଦରବାରରେ ପହଞ୍ଚାଇବାର ମହତ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆଜିକୁ ୯ ବର୍ଷ ଧରି ରାଜ୍ୟସ୍ତରୀୟ ବଂଶଧାରା ବସନ୍ତ ମୋହତ୍ସବ ମହାଆଡମ୍ୱରରେ ପାଳିତ ହୋଇଆସୁଅଛି ।ଜାତି,ଧର୍ମ,ଦଳଗତ ନିର୍ବିଶେଷରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭାଇଚାରାର ଏକସୁତ୍ରରେ ବାନ୍ଧିରଖିବାର ଗୁଣପୁର ନବନିର୍ମାଣ ସମିତିର ଏହି ପ୍ରୟାସକୁ ଜନସାଧାରଣ ଭୁୟସୀ ପ୍ରଶଂସା କରୁଛନ୍ତି। ଗୁଣପୁରକୁ ଜାଣିବାର ଓ ଜଣେଇବାର ଏହି ପ୍ରୟାସରେ ଯଦି ଜ୍ଞାତ ବା ଅଜ୍ଞାତରେ ମୋ ଲେଖାରେ ବ୍ୟବହୃତ ବିଶେଷ୍ୟ ଓ ବିଶେଷଣ ରେ କୌଣସି ତ୍ରୁଟି ପରିଲିକ୍ଷିତ ହୁଏ ତେବେ ମାର୍ଜନା ସ୍ୱରୂପ ମୋ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ନମ୍ୱରରେ ଦିଗଦର୍ଶନ ଦେବେ । ଧନ୍ୟବାଦ ।
